Mury pną się do góry. Rośnie garaż, rośnie bryła główna. Zamówiłam na budowę drewno na szalunki słupów i podciągów parteru- trochę tego wyszło. W międzyczasie nieco zmieniliśmy harmonogram prac, intensywniej skupiając się na początku na pracach wewnętrznych- instalacjach i tynkach, by jeszcze przed ocieplaniem budynku zdążyć ze szlichtami a tym samym drzwiami zewnętrznymi drewnianymi. Kolejność bardzo ścisła: najpierw warstwy wykończeniowe dachu, potem instalacje elektryczne, potem piony instalacji kanalizacyjnej, tynki wewnętrzne i powoli reszta instalacji, by dojść do wylewek, a jak przeschną- do drzwi zewnętrznych, i móc przynajmniej bez wykończenia wykonać prace elewacyjne przed zimą. Tym samym mamy nadzieję, że zdąży lepiej odparować wilgoć z tynków gipsowych, w których wody będzie bardzo dużo- ocieplając ściany szybciej – ryzykowalibyśmy zblokowanie wilgoci wewnątrz, a mamy w planach postawienie ścian działowych w konstrukcji gipsowo-kartonowej, która tego nie znosi…

Kilka fotek:

widok od wschodu

wjazd do garażu, strona zachodnia

widok od południowego wschodu, na część dzienną budynku

Podpinam dzień 15, ostatni dzień czerwca. Zdjęć nie będzie, bo nie mam wodoszczelnego aparatu fotograficznego:). Ekipa kończy murować parter (właściwie to ma aktualnie wymuszoną przerwę techniczną, bo leje jak z cebra), zaszalowała nadproże 1 okna, i teraz będzie zbijać szalunek stropu. Trzeba było dostarczyć znów trochę gwoździ, wkrętów i szpilek. Pomocna okazała się jak zwykle pobliska Norma w Klaudynie.

Dziś trochę urzędowo: potrzebowaliśmy nowe zaświadczenia o niezaleganiu z podatkami i składkami z urzędu skarbowego i tej drugiej, mojej ulubionej instytucji ze złotym logo.  Wyrabialiśmy je niedawno, na potrzeby kredytu, przy składaniu wszystkich dokumentów do banku… ale…. bank wciąż rozpatruje nasz wniosek, a dokumenty już straciły aktualność. Dokładamy też po miesiącu kolejne porcje wyciągów z ksiąg przychodów i rozchodów, wykazy z wszelkich kont, i zastanawiam się, jaki kolejny dokument straci w najbliższym czasie aktualność. Czuję się, jakbyśmy złożyli już dokumenty do co najmniej 2 kredytów… eh…  kto brał kredyt, ten wie o czym piszę. Na pocieszenie zrobiliśmy szybką akcję z weryfikacją wniosku w innym banku, i mamy zapewnienie, że dostaniemy ten wyczekiwany kredyt w 1 dzień, jeśli się zdecydujemy. Na razie spokojniejsi dajemy jeszcze szansę bankowi nr 1. - finansowo ma zdecydowanie najlepszą ofertę. I czekamy….

Zaczęło się. Murujemy ściany parteru. Od rana spore zamieszanie, bo i doradców wielu. I pojawiły się wątpliwości: czy zaprawa dobra, czy spoinować także pionowo, jaka izolacja pod bloczki, na jakim etapie prac będzie próba szczelności- czy mur już teraz musi być szczelny?

Po naradach z fachowcami i konsultacji z kierownikiem budowy, ustaliliśmy, by na ścianach bryły głównej nie robić spoiny pionowej. Opiekun Klienta z ramienia producenta cegły silikatowej, jaką wybraliśmy, przekonał nas do zmiany zaprawy klejowej na białą. Znów pobliski skład- Norma, poratował nas i w błyskawicznym tempie dostarczył dedykowaną zaprawę. Będę spokojniejsza.

Xella użyczyła też nam na budowę bardzo pożyteczne narzędzie: dozownik, który szybko i łatwo aplikuje zaprawę na cegły. Dużo mniej zaprawy dostaje się do otworów na instalacje.

W narożnikach, gdzie trudno doprowadzić zaprawę,  przydaje się drugie narzędzie systemowe, pojemniejsza kielnia:

Dobra rada: jeśli planujecie ściany z tego materiału, zamówcie narzędzia do jego nakładania od razu- dozownik nie jest łatwy do dostania w składach budowlanych. Wystarczy jeden na całą ekipę: jedna osoba aplikuje zaprawę, a kolejne 2-3 stawiają i poziomują cegły. Z kielniami jest dużo lepiej, ale gwarancji nie ma- ja nie znalazłam jej w najbliższym składzie. Oczywiście narzędzia są różne na różne grubości ścian.

Garaż też już się muruje. Z pięknych pustaków Optiroc Termo 24. To dobry i ciepły materiał. Gdybym drugi raz wybierała do niego zaprawę- zdecydowałabym się na ciepłochronną, z tego względu, że nie planujemy ocieplać ścian garażu. Trochę za późno uświadomiłam sobie fakt, że w naszym murze pierwsza przemarznie zaprawa , i będziemy mieć chwilami wilgotne pasy widoczne wewnątrz garażu. To niech posłuży za radę dla innych:). My najwyżej w przyszłości ocieplimy garaż, jeśli problem będzie  duży.

Mury garażu, dzięki wskazówkom przedstawiciela keramzytobetonu, wzmacniamy siatką. jest to siatka o okach 10x10cm, używana do zbrojenia wylewek. Przycinamy ją w pasach, i kładziemy na pierwszej oraz każdej co trzeciej warstwie. Dodatkowo, pod oknem, siatka jest na każdej warstwie, na szerokość większą po 50cm na obydwu bokach okna. Ma to zapobiec ew. pęknięciom ścian np. pod oknami, w budynkach niepodpiwniczonych jest wskazane ze względu na możliwość nierównego osadzania ław fundamentowych.

Wczoraj, 5 czerwca lany był beton na płytę fundamentową i pozostałe części budynku.  Tym samym uroczyście możemy uznać osiągnięcie stanu zero budynku. Wychodzimy z glin, iłów, i woda puki co nam nie straszna. Dziś, 6 czerwca: pada- nie pada?  Pada, i to jak:).  Ale tym razem zupełnie mnie to nie martwi, przynajmniej płyta polewana jest samoczynnie:

Teraz robimy dwutygodniową przerwę technologiczną w pracach, by beton odpoczął. Nie potrzebna jest tak duża,  tydzień wystarczyłby, ale musimy dostosować się trochę do harmonogramu wykonawcy. Ekipa odjechała ze swoją przyczepką,  a ja nie mogę się ogarnąć; przyzwyczaiłam się już do zarywania pracy i spędzania większości czasu na budowie bądź w pobliskich sklepach budowlanych. Zostaje na najbliższy czas skrupulatna pielęgnacja betonu- obfite i regularne polewanie. Musimy też przygotować się dobrze na kolejny etap.

5 czerwca.

Jeszcze wczoraj , w strugach deszczu, z nałożonym stylowym żółtym foliowym ponczo i pod parasolem, relacjonowałam zrezygnowana i podłamana pogodą przed kamerą Muratora, nasze zmagania z budową na gliniastej działce. Chwilowo wyszedł ze mnie optymizm, ale.  Okazało się, że zaraz po nagraniu wyszło słońce, i nie padało do końca następnego dnia.  Co prawda dziś nad ranem jeszcze było dużo wody w rynnie na płytę fundamentową, ale do południa w większości zdołała ona odparować (pewnie pomógł czarny kolor folii, no i 28st.C w cieniu:)).
Ekipa uwinęła się szybciej z przygotowaniami i zbrojeniem, i przełożyliśmy godzinę startową lania betonu na południe.  Tym razem z osobną pompą, by nie zabrudzić siebie i całej działki rozchlapanym betonem.
Pompa i gruszki- jedna po drugiej w odstępie 20 minut,  ponownie pojawiały się z precyzją zegarmistrza. Jestem naprawdę pod dużym wrażeniem organizacji pracy betoniarni.
Ekipa- też działała wyjątkowo sprawnie. 7 osób- po 30 minutach lania betonu- pracowali dosłownie wszyscy, a każdy miał swą konkretną funkcję: porcjowanie betonu, wibrowanie, równanie, poprawki pacą przy zbrojeniu, uzupełnianie niedoborów betonu, a  nawet trzymanie kabla od wibratora. 38 metrów sześciennych później, wszystko było gotowe. I to w 2 godziny. Efekt imponujący.

Fotek dużo, mam nawet filmik, ale okazał się za ciężki do wrzucenia go tutaj. Oglądajcie:

Pierwsze polewanie, wieczorem, o zachodzie słońca:

Teraz, w nocy grzmi za oknem, ale już chyba burza nie może  nam chwilowo zagrozić. Uffff.

Eh… działo się. Od rana mżawka. Słońca zero, a na budowie powstają coraz bardziej przestrzenne figury w przyszłej płycie fundamentowej. Teraz, jeśli lunie- nie przykryjemy już całej tej konstrukcji, i woda może wypełnić  „wannę” ze styroduru.  A jutro ma być zalewana betonem płyta fundamentowa i reszta. Myślę coraz intensywniej  o zasłyszanej możliwości wynajmu dużego namiotu…

Konstrukcja zaczyna wyglądać  imponująco: dziś wykonawcy układają zbrojenie górne, które jest dużo łatwiejsze od dolnego- jest tylko docięte na wymiar, i związane drutem; najgorsza praca jest już wykonana i obejmuje zbrojenie dolne, odpowiednio gięte. Cóż my tu budujemy: bunkier przeciwlotniczy?:) Robi się gęsto od stali:

Po południu, zgodnie z obawami, po mżawkach i przelotnych deszczach, i wbrew wszelkim prognozom na najbliższe godziny- lunęło … W miejscu na płytę „fu” zgromadziło się ok. 3cm wody. Mamy grubą folię, 0,5mm, która najwyraźniej nie została podziurawiona przy zbrojeniu, i trzyma całą tą wodę. Co dalej?

3.06.2014. Styrodur oczyszczony, zamieciony z piasku i resztek pianki, której wystające części zostały przycięte . Jeszcze raz przejrzałam szczelność połączeń i uzupełniłam drobne braki.

Ekipa przystąpiła do rozkładania folii budowlanej. Udało się znaleźć grubość 0,5mm, w rolce 6x33m:

Zakładka 50cm, sklejona specjalną taśmą do folii budowlanej. Jeszcze raz uszczelnione taśmą wodoszczelną wszystkie wychodzące rury:

I powoli rozkładane zbrojenie dolne płyty. A dopiero połowa dnia minęła. Widać, że dziś jest niezłe tempo- na budowie pracuje 7 osób.

Po południu ma przyjechać koparka i ma być zagęszczany piasek na tarasach i w garażu.

Na koniec dnia wyglądało to tak:

Poniedziałek, 2.czerwca. Wszystkie ściany fundamentowe gotowe, zaimpregnowane. Styrodur osobiście dokładnie przejrzałam i uszczelniłam każdą szczelinę większą niż 2mm.  Używałam do tego StyroPuk Fundament i Tytan EOS. Powstała siatka, mało widoczna na zdjęciu, ale całkiem dokładna:

Pojawił się też dopływ powietrza do planowanego kominka. Rura ocynkowana 150mm, z uszczelnianymi łączeniami na silikon i z zewnątrz taśmę TESA ze wzmocnieniami, montowana tak jak kanalizacja, czyli pod xps-em. Spadek 2% do zewnątrz, by nie podpływała woda i kolana, aby podejście zrobić w boku tarasu, a nie pod poziomem styroduru. Z folii chroniącej styrodur przed opadami wybraliśmy wiele wiader wody, choć deszcze były niewielkie. Wyczerpująca praca…

Styrodur zabezpieczony już folią ogrodową przed opadami, które trochę nam naszkodziły. Trzeba było rozbierać 2 fragmenty z brzegami, gdzie powstały niewielkie ubytki w podsypce piasku. Ubytki uzupełniane były betonem.

Murowane też były ściany fundamentowe tarasów.

Jutro budowa ma odpoczywać po deszczu, tak jak ekipa. Żeby nie zagęszczać podsypki pod garażem i tarasami na mokro. Koparka przełożona na poniedziałek…